بسم رب الشهداء والصدیقین

رفته بودم مزار شهدا برای عرض ارادت خدمت شهدای شهرمون. روحم تازه شد. جون گرفتم . چیزایی دیدم که دوست داشتم شما هم ببینید فکر کنم شما هم خوشتون بیاد.

این شهید بزرگوار روی سنگ مزارش نوشته بود:« مشتی خاک به پیشگاه خداوند متعال» میگن که خودش وصیت کرده بوده که روی قبرش اینو بنویسند.

افتخار بزرگ ما قزوینی ها و یکی از بزرگ ترین سرداران رشید اسلام که فکر می کنم توضیحی در موردش ندم بهتره:

ایشان هم من یادمه همیشه روز یه ویلچر میومد نماز جمعه. چهره خیلی نورانی داشت. هر یه چند وقت یک بار هم ما بعد از نمازجمعه می رفتیم پیشش دست بوسی. اما نمی دونستیم که جانباز و خیلی زود می خواد از پیش ما خاکیان به ملکوت سفر کنه. ایشون فرمانده سپاه شهر صنعتی البرز بودند.

در میان این شهیدان یک شهید هم بود که توجه من را به خودش جلب کرد.( به تاریخ تولد و شهادتش توجه کنید)

اما در آخر فقط می تونم بنویسم:

در باغ شهادت باز، باز است